Ιστορικότητα του Ιησού Χριστού

Ο Ιησούς Χριστός, ιδρυτής της Χριστιανικής θρησκείας, της πολυπληθέστερης σήμερα στον κόσμο, υπήρξε για αιώνες αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε θεολόγους και ιστορικούς. Η διαμάχη αφορά αρχικά την ίδια την ιστορικότητα της ύπαρξής του και έπειτα την εγκυρότητα των Ευαγγελίων στην περιγραφή της ζωής του. Στο παρόν κείμενο θα προσπαθήσω να δώσω μια συνοπτική εικόνα του κεφαλαίου «Ιησούς», ξεκινώντας από την κατάδειξη των ομοιοτήτων της ζωής του με αρχαιότερα κείμενα, έπειτα αναζητώντας την ύπαρξή του στα εξωβιβλικά ιστορικά κείμενα και καταλήγοντας στα ίδια τα Ευαγγέλια, όπου θα επισημάνω κάποιες αντιφάσεις και «σκοτεινά σημεία».

Η ευρέως διαδεδομένη άποψη είναι ότι τα βιβλία της Αγίας Γραφής είναι «θεόπνευστα», ενώ τα γεγονότα που περιγράφουν είναι απολύτως ακριβή. Η πραγματικότητα απέχει πραγματικά πολύ... Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης (με την Παλαιά ασχολούμαι σε άλλα άρθρα) γράφτηκαν σύμφωνα με μελέτες αρκετά χρόνια μετά τον υποτιθέμενο θάνατο του Χριστού, από περισσότερους από έναν συγγραφείς. Τα πρωτότυπα δεν έχουν διασωθεί, ενώ αρχαιότερο θεωρείται ένα αντίγραφο του 2ου αι. μ.Χ., που βρέθηκε στην Αίγυπτο. Σε μια εποχή όπου η τυπογραφία αποτελούσε επιστημονική φαντασία, ο μόνος τρόπος εξάπλωσης ενός χειρογράφου ήταν η αντιγραφή του με το χέρι. Μια τέτοια τεχνική γεννούσε πολλά προβλήματα, γιατί εκτός από τα όποια λάθη στη μετάφραση (διαμάχες πάνω στη μετάφραση της Βίβλου συνεχίζονται μέχρι σήμερα), σκόπιμα πολλές φορές ο μοναχός-γραφέας προσέθετε ή αφαιρούσε κομμάτια από το κείμενο, ανάλογα με τις τάσεις του δόγματος που επικρατούσαν εκείνη την εποχή. Αμέτρητα αποσπάσματα από τη Βίβλο αμφισβητούνται ή αποδίδονται σε άλλους συγγραφείς, όπως για παράδειγμα το απόσπασμα που χρησιμοποιήθηκε για να τεκμηριώσει το αλάθητο του Πάπα (Κατά Ματθαίον 16,16-19).

Ο Χριστιανισμός, όπως όλες οι ανθρώπινες θρησκείες, επηρεάστηκε από παλαιότερες και σύγχρονές του θρησκείες και φιλοσοφίες. Για του λόγου το αληθές, θα παρουσιάσω ορισμένα στοιχεία που να το αποδεικνύουν. Στη θρησκεία των αρχαίων Αιγυπτίων, που χρονολογείται από το 3000 π.Χ., κεντρική είναι η φιγούρα του θεού-ήλιου Χόρους. Αυτός γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από την παρθένο Ίσιδα, ενώ η γέννησή του συνοδεύτηκε από την εμφάνιση ενός άστρου από την ανατολή, το οποίο ακολούθησαν τρεις μάγοι για να φτάσουν στο σημείο της γέννησης και να του φέρουν δώρα. Στην ηλικία των 12 ήταν παιδί δάσκαλος, ενώ μόλις συμπλήρωσε τα 30 ξεκίνησε τη βασιλεία του, αφού πρώτα βαπτίστηκε από κάποιον Ανάπ. Στα ταξίδια του συνοδευόταν από 12 μαθητές και έκανε πολλά θαύματα, όπως θεραπεία αρρώστων και περπάτημα στο νερό. Κάποια από τα πολλά ονόματα με τα οποία τον προσφωνούσαν ήταν «ο γιος του θεού», «καλός ποιμένας», «αμνός του θεού», «η αλήθεια», «το φως» και πολλά άλλα... Αφού προδόθηκε από τον Τυφώνα, ο Χόρους σταυρώθηκε, θάφτηκε για 3 μέρες και αναστήθηκε!

Παρόμοιες μυθολογίες υπήρχαν για πολλούς ακόμα «θεούς». Ο Άττις στη Φρυγία, γεννήθηκε από την παρθένα Κυβέλη στις 25 Δεκέμβρη. Σταυρώθηκε, θάφτηκε σε τάφο και αναστήθηκε μετά από τρεις ημέρες. Στην Ινδία ο Κρίσνα γεννήθηκε από την παρθένα Ντεβάκι, με ένα άστρο στην ανατολή να σηματοδοτεί τον ερχομό του. Στην Περσία ο Μίθρα γεννήθηκε από παρθένο, σε μία σπηλιά στις 25 Δεκεμβρίου, και αμέσως δέχτηκε δώρα από τρεις βοσκούς. Είχε 12 μαθητές και έκανε πολλά θαύματα, ενώ μετά το θάνατό του θάφτηκε για τρεις ημέρες και έπειτα αναστήθηκε. Η επιγραφή «Όποιος δεν φάει το σώμα μου και δεν πιει το αίμα μου, ώστε να γίνει ένα μαζί μου κι εγώ ένα με αυτόν, δεν θα γνωρίσει τη σωτηρία» βρέθηκε σε ένα ιερό του... Στην Ελλάδα είναι γνωστή η ιστορία του Διόνυσου, που γεννήθηκε από την παρθένο Σεμέλη στις 25 Δεκεμβρίου. Κάποιες από τις προσφωνήσεις του ήταν «βασιλεύς των βασιλέων», «ο μονογενής υιός του θεού», «το άλφα και το ωμέγα», «θεός Κύριος γεννηθείς εκ θεού» και πολλά άλλα. Ήταν δάσκαλος και ταξίδευε κάνοντας θαύματα, όπως η μετατροπή του νερού σε κρασί. Μετά το θάνατό του (και αυτός) αναστήθηκε. Ακόμα, υπάρχουν αναφορές οτι ο Πυθαγόρας μπορούσε να καταλαγιάζει τα νερά των λιμνών και ποταμών, ώστε να περνούν οι μαθητές του και οτι ο Εμπεδοκλής είχε αναστήσει μια γυναίκα που ήταν πεθαμένη για 30 ημέρες!!

Ας αναζητήσουμε τώρα τη ζωή και τα έργα του Ιησού σε ιστορικές μαρτυρίες της εποχής. Είναι γεγονός πως κοντά στην εποχή του Χριστού υπήρχε μια μεγάλη ομάδα εθνικών συγγραφέων, ανάμεσα τους ο Πλούταρχος, ο Παυσανίας, ο Florus Lucios και άλλοι πολλοί. Κανένας όμως από αυτούς δεν αναφέρει τίποτα σχετικό με την ζωή και την δράση του, κανείς εκτός από τους Σουητώνιο, Πλίνιο και Τάκιτο, οι οποίοι έζησαν τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. και το μόνο που περιέγραψαν είναι η παρουσία των οπαδών του Χριστού, χωρίς όμως να αναφέρουν απολύτως τίποτε για τον ιδρυτή της νέας θρησκείας. Στο χώρο των Εβραίων συγγραφέων η κατάσταση είναι παρόμοια. Ιουδαίοι ιστορικοί της εποχής όπως οι Philo Judaeus (25π.Χ.-50μ.X.)και Justus Tiberius δεν αναφέρουν εξίσου τίποτα, ενώ ο μόνος που κάνει σαφή αναφορά στο πρόσωπο του Ιησού είναι ο Φλάβιος Ιώσηπος (38-107μ.Χ.). Συγκεκριμένα, στο έργο του «ιουδαϊκές αρχαιότητες» (βιβλίο 18, κεφάλαιο 3) διαβάζουμε:

«Περίπου εκείνον τον καιρό, υπήρχε κάποιος Ιησούς, ένας σοφός άνθρωπος, αν είναι επιτρεπτό να τον ονομάσουμε άνθρωπο. Διότι Αυτός έκανε εκπληκτικά κατορθώματα… Αυτός ήταν [Ο] Χριστός… αυτός εμφανίστηκε σ` αυτούς ζωντανός ξανά την Τρίτη ημέρα, καθώς οι θεϊκοί προφήτες προείπαν. Αυτά και άλλα δέκα χιλιάδες θαυμαστά πράγματα σχετικά με Αυτόν... Πολλοί εκ των Ιουδαίων και εκ των άλλων εθνών έγιναν μαθητές Του. Ο Πιλάτος Τον καταδίκασε σε σταυρικό θάνατο. Αλλά όσοι είχαν γίνει μαθητές Του, δεν εγκατέλειψαν τη διδασκαλία Του. Ανέφεραν ότι Αυτός εμφανίστηκε σ’ αυτούς τρεις μέρες μετά τη σταύρωσή Του, και ότι ήταν ζωντανός. Σύμφωνα μ’ αυτά, πιθανόν Αυτός να ήταν ο Μεσσίας, Του οποίου τα θαύματα οι προφήτες είχαν εξιστορήσει.»

Το κείμενο αυτό φαίνεται απόλυτα ευθυγραμμισμένο με τις διδασκαλίες των ευαγγελίων, τόσο πολύ που φαίνεται ύποπτο. Ας δούμε όμως τι λένε οι περισσότεροι μελετητές... Αντίθετα με τις εκτενείς περιγραφές προσωπικοτήτων της εποχής του που συνηθίζει ο Ιώσηπος, στην παραπάνω περιγραφή είναι ιδιαίτερα λιτός, ενώ το συγκεκριμένο κομμάτι μοιάζει να εμποδίζει τη φυσιολογική ροή του βιβλίου. Επίσης, το ιδιαίτερα σημαντικό αυτό απόσπασμα δεν αναφέρεται από κανένα χριστιανό συγγραφέα πριν τον 4ο αιώνα (ακόμα και ο σπουδαίος μελετητής των γραφών και πολυγραφότατος Ωριγένης φαίνεται να το αγνοεί). Όλα αυτά οδηγούν με αρκετή ασφάλεια στο συμπέρασμα οτι το κομμάτι είναι μεταγενέστερη προσθήκη κάποιου ευφυούς αντιγραφέα. Ενισχυτικός παράγοντας είναι το γεγονός πως ο Ιώσηπος δεν είχε βαπτιστεί ποτέ Χριστιανός, ενώ αν πράγματι πίστευε όλα τα προαναφερθέντα θα έπρεπε οπωσδήποτε να έχει προσχωρήσει στη νέα αυτή πίστη. Είναι πάντως αλήθεια οτι ο Ιώσηπος αναφέρει πως την εποχή του δρούσαν στην Ιουδαία μια σειρά από υποψήφιους Μεσσίες, κάποιος από τους οποίους πιθανόν να αποτέλεσε τη βάση για την κατασκευή της χριστιανικής μυθολογίας...

Θα τελειώσω το μικρό πόνημά μου με μια αναφορά σε κάποιες από τις πολλές αντιφάσεις της ίδιας της Καινής Διαθήκης, που αναφέρονται στο πρόσωπο του Χριστού. Αρχικά, για το γενεαλογικό τουδέντρο, διαβάζουμε (Ματθ 1):

1 ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ 2 Ο ΑΒΡΑΑΜ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΣΑΑΚ ΙΣΑΑΚ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΑΚΩΒ ΙΑΚΩΒ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΥΤΟΥ 3 ΙΟΥΔΑΣ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΦΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΖΑΡΑ ΕΚ ΤΗΣ ΘΑΜΑΡ ΦΑΡΕΣ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΕΣΡΩΜ ΕΣΡΩΜ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΡΑΜ 4 ΑΡΑΜ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΜΙΝΑΔΑΒ ΑΜΙΝΑΔΑΒ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΝΑΑΣΣΩΝ ΝΑΑΣΣΩΝ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΣΑΛΜΩΝ 5 ΣΑΛΜΩΝ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΒΟΟΖ ΕΚ ΤΗΣ ΡΑΧΑΒ ΒΟΟΖ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΩΒΗΔ ΕΚ ΤΗΣ ΡΟΥΘ ΩΒΗΔ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΕΣΣΑΙ 6 ΙΕΣΣΑΙ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΔΑΒΙΔ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΔΑΒΙΔ ΔΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΤΟΥ ΟΥΡΙΟΥ 7 ΣΟΛΟΜΩΝ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΡΟΒΟΑΜ ΡΟΒΟΑΜ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΒΙΑ ΑΒΙΑ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΣΑ 8 ΑΣΑ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΩΣΑΦΑΤ ΙΩΣΑΦΑΤ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΩΡΑΜ ΙΩΡΑΜ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΟΖΙΑΝ 9 ΟΖΙΑΣ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΩΑΘΑΜ ΙΩΑΘΑΜ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΧΑΖ ΑΧΑΖ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΕΖΕΚΙΑΝ 10 ΕΖΕΚΙΑΣ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΜΑΝΑΣΣΗ ΜΑΝΑΣΣΗΣ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΜΩΝ ΑΜΩΝ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΩΣΙΑΝ 11 ΙΩΣΙΑΣ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΕΧΟΝΙΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΜΕΤΟΙΚΕΣΙΑΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ 12 ΜΕΤΑ ΔΕ ΤΗΝ ΜΕΤΟΙΚΕΣΙΑΝ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ ΙΕΧΟΝΙΑΣ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΣΑΛΑΘΙΗΛ ΣΑΛΑΘΙΗΛ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΖΟΡΟΒΑΒΕΛ 13 ΖΟΡΟΒΑΒΕΛ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΒΙΟΥΔ ΑΒΙΟΥΔ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΕΛΙΑΚΕΙΜ ΕΛΙΑΚΕΙΜ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΖΩΡ 14 ΑΖΩΡ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΣΑΔΩΚ ΣΑΔΩΚ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΧΕΙΜ ΑΧΕΙΜ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΕΛΙΟΥΔ 15 ΕΛΙΟΥΔ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΕΛΕΑΖΑΡ ΕΛΕΑΖΑΡ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΜΑΤΘΑΝ ΜΑΤΘΑΝ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΑΚΩΒ
16 ΙΑΚΩΒ ΔΕ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΙΩΣΗΦ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΕΞ ΗΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΙΗΣΟΥΣ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 17 ΠΑΣΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΑΠΟ ΑΒΡΑΑΜ ΕΩΣ ΔΑΒΙΔ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΔΑΒΙΔ ΕΩΣ ΤΗΣ ΜΕΤΟΙΚΕΣΙΑΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ ΓΕΝΕΑΙ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΜΕΤΟΙΚΕΣΙΑΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ ΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΕΑΙ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΕΣ

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, 42 γενεές χωρίζουν τον Αβραάμ από τον Ιησού. Αξιοσημείωτο δε είναι οτι η γενεαλογία σταματά στον Ιωσήφ, ο οποίος όμως ξέρουμε οτι ήταν «πατριός» του Ιησού και όχι φυσικός πατέρας. Ας δούμε τι γράφει και το κατά Λουκάν στο 3ο κεφάλαιο:

23 ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΗΡΧΙΖΕ ΝΑ ΗΝΑΙ ΩΣ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΕΤΩΝ, ΩΝ ΚΑΘΩΣ ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ ΥΙΟΣ ΙΩΣΗΦ, ΤΟΥ ΗΛΙ, 24 ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΤ, ΤΟΥ ΛΕΥΙ ,ΤΟΥ ΜΕΛΧΙ, ΤΟΥ ΙΑΝΝΑ ,ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ, 25 ΤΟΥ ΜΑΤΤΑΘΙΟΥ, ΤΟΥ ΑΜΩΣ, ΤΟΥ ΝΑΟΥΜ, ΤΟΥ ΕΣΛΙ, ΤΟΥ ΝΑΓΓΑΙ, 26 ΤΟΥ ΜΑΑΘ, ΤΟΥ ΜΑΤΤΑΘΙΟΥ, ΤΟΥ ΣΕΜΕΙ, ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ, ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ, 27 ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΑ, ΤΟΥ ΡΗΣΑ, ΤΟΥ ΖΟΡΟΒΑΒΕΛ, ΤΟΥ ΣΑΛΑΘΙΗΛ ,ΤΟΥ ΝΗΡΙ, 28 ΤΟΥ ΜΕΛΧΙ, ΤΟΥ ΑΔΔΙ, ΤΟΥ ΚΩΣΑΜ, ΤΟΥ ΕΛΜΩΔΑΜ, ΤΟΥ ΗΡ, 29 ΤΟΥ ΙΩΣΗ, ΤΟΥ ΕΛΙΕΖΕΡ, ΤΟΥ ΙΩΡΕΙΜ, ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΤ, ΤΟΥ ΛΕΥΙ, 30 ΤΟΥ ΣΥΜΕΩΝ, ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ, ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ, ΤΟΥ ΙΩΝΑΝ, ΤΟΥ ΕΛΙΑΚΕΙΜ, 31 ΤΟΥ ΜΕΛΕΑ, ΤΟΥ ΜΑΙΝΑΝ, ΤΟΥ ΜΑΤΤΑΘΑ ,ΤΟΥ ΝΑΘΑΝ, ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ, 32 ΤΟΥ ΙΕΣΣΑΙ, ΤΟΥ ΩΒΗΔ ,ΤΟΥ ΒΟΟΖ, ΤΟΥ ΣΑΛΜΩΝ, ΤΟΥ ΝΑΑΣΣΩΝ, 33 ΤΟΥ ΑΜΙΝΑΔΑΒ ,ΤΟΥ ΑΡΑΜ, ΤΟΥ ΕΣΡΩΜ, ΤΟΥ ΦΑΡΕΣ ,ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ , 34 ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ ,ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ ,ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ, ΤΟΥ ΘΑΡΑ, ΤΟΥ ΝΑΧΩΡ, 35 ΤΟΥ ΣΕΡΟΥΧ ,ΤΟΥ ΡΑΓΑΥ, ΤΟΥ ΦΑΛΕΚ, ΤΟΥ ΕΒΕΡ, ΤΟΥ ΣΑΛΑ β 36 ΤΟΥ ΚΑΙΝΑΝ, ΤΟΥ ΑΡΦΑΞΑΔ ,ΤΟΥ ΣΗΜ ,ΤΟΥ ΝΩΕ, ΤΟΥ ΛΑΜΕΧ, 37 ΤΟΥ ΜΑΘΟΥΣΑΛΑ, ΤΟΥ ΕΝΩΧ, ΤΟΥ ΙΑΡΕΔ, ΤΟΥ ΜΑΛΕΛΕΗΛ, ΤΟΥ ΚΑΙΝΑΝ, 38 ΤΟΥ ΕΝΩΣ, ΤΟΥ ΣΗΘ, ΤΟΥ ΑΔΑΜ, ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Όπως διαβάζουμε εδώ 55 γενεές χωρίζουν τον Αβραάμ από τον Ιησού, αναφέροντας πάλι τον Ιωσήφ ως πατέρα του (γιατί άραγε δεν αναφέρουν τη Μαρία, τον μοναδικό θνητό γονέα του κατά τις γραφές;). Μια προσεκτικότερη μελέτη των αποσπασμάτων θα οδηγήσει στην παρατήρηση οτι σχεδόν κανένα όνομα από τους προγόνους του Ιησού δεν είναι το ίδιο στα δυο ευαγγέλια, άρα τοποθετήθηκαν απλά στην τύχη... Επίσης, ο «απόστολος των εθνών» Παύλος γράφει (προς Ρωμαίους 1):

1 ΠΑΥΛΟΣ ΔΟΥΛΟΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. 2 ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΠΡΟΥΠΕΣΧΕΘΗ ΔΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΤΑΙΣ ΑΓΙΑΙΣ ΓΡΑΦΑΙΣ. 3 ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΟΣΤΙΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΚ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΔΑΒΙΔ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ, 4 ΚΑΙ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΩΣΥΝΗΣ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Παύλος υποστηρίζει πως ο Ιησούς γεννήθηκε σωματικά απόγονος του Δαβίδ και απεδείχθη υιός του Θεού, από τη δύναμη που διέθετε και από την ανάστασή του!! Άποψη που απέχει πολλά χιλιόμετρα από το επίσημο δόγμα της Εκκλησίας... Θα ασχοληθώ με κάτι ακόμη, τα ονόματα των 12 μαθητών. Μπορεί κάποιος να πει οτι οι συγγραφείς των ευαγγελίων έπεσαν «λίγο» έξω στο θέμα των προγόνων του Ιησού, τους συμμαθητές τους όμως θα τους θυμούνται, έτσι δεν είναι; Στο κατά Ματθαίον, κεφάλαιο 10, διαβάζουμε:

2 ΤΑ ΔΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΑ .ΠΡΩΤΟΣ ΣΙΜΩΝ, Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΑΥΤΟΥ. ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΤΟΥ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΑΥΤΟΥ. 3 ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ΘΩΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ο ΤΕΛΩΝΗΣ, ΙΑΚΩΒΟΣ, Ο ΤΟΥ ΑΛΦΑΙΟΥ ΚΑΙ ΛΕΒΒΑΙΟΣ, Ο ΕΠΟΝΟΜΑΣΘΕΙΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. 4 ΣΙΜΩΝ Ο ΚΑΝΑΝΙΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΙΟΥΔΑΣ Ο ΙΣΚΑΡΙΩΤΗΣ, ΟΣΤΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΔΩΚΕΝ ΑΥΤΟΝ.

Αντίθετα, στο κατά Λουκάν (6ο κεφάλαιο) συναντάμε τα εξής:

13 ΚΑΙ ΟΤΕ ΕΓΕΙΝΕΝ ΗΜΕΡΑ ΕΚΡΑΞΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΑΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΞΕΛΕΞΕΝ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ, ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΩΝΟΜΑΣΕΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ. 14 ΤΟΝ ΣΙΜΩΝΑ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΩΝΟΜΑΣΕ ΠΕΤΡΟΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑΝ, ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΑΥΤΟΥ, ΙΑΚΩΒΟΝ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΝ, ΦΙΛΙΠΠΟΝ ΚΑΙ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ, 15 ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΑΙ ΘΩΜΑΝ, ΙΑΚΩΒΟΝ ΤΟΝ ΤΟΥ ΑΛΦΑΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΜΩΝΑ ΤΟΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΝ ΖΗΛΩΤΗΝ, 16 ΙΟΥΔΑΝ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΔΑΝ ΤΟΝ ΙΣΚΑΡΙΩΤΗΝ, ΟΣΤΙΣ ΚΑΙ ΕΓΕΙΝΕ ΠΡΟΔΟΤΗΣ.

Εδώ δεν αναφέρεται καθόλου ο Λεββαίος ή Θαδδαίος και τη θέση του παίρνει ο Ιούδας, ο αδερφός του Ιακώβου. Αποκλείεται να ερμηνεύσουμε οτι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, καθώς τα ονόματα δεν έχουν σχέση μεταξύ τους και σε κανένα ευαγγέλιο δεν γίνεται νύξη γι' αυτό...

Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε πως τα κείμενα των ευαγγελίων παρουσιάζουν σοβαρές διαφορές και αντιφάσεις. Διαπιστώνουμε εύκολα πως η πλαστογράφηση από τους αντιγραφείς, η καλπάζουσα φαντασία των ευαγγελιστών, οι οποίοι ενσωμάτωσαν κάθε γνωστό θαύμα και μυθολογικό στοιχείο στα γραπτά τους, και οι πολλές διαφορές ανάμεσα στα σωζόμενα αντίτυπα μας παραδίδουν ένα κείμενο που μόνο θεόπνευστο δεν είναι...

Ελπίζω να σχηματίσατε μια στοιχειώδη έστω εικόνα για το πυκνό σκοτάδι που σκεπάζει το πρόσωπο «Ιησούς» και την εγκυρότητα της «Αγίας Γραφής». Παρέλειψα ίσως να αναφέρω οτι τα σημερινά βιβλία της Καινής Διαθήκης επιλέχθηκαν, εντελώς αυθαίρετα, τον 4ο αιώνα μ.Χ. από μια μεγάλη ομάδα κειμένων, με μόνο κριτήριο την μεταξύ τους ομοιογένεια. Όσα έμειναν «απ' έξω» ονομάστηκαν απόκρυφα ή ψευδεπίγραφα. Υπόσχομαι να γράψω ένα άρθρο στο μέλλον γι' αυτά τα άγνωστα αριστουργήματα!

Δείτε επίσης:

• www.gospel.gr
• www.zeitgeistmovie.com